این دو اندیشه در واقع دو اندیشه و طرز تفکّری هستند که در زندگی ما ریشه دوانیدهاند و استیفن کاوی در کتاب خود «هشت عادت مؤثّر» آنها را ذکر نموده است.
اندیشهی وُفور(فراوانی):
صاحب این اندیشه ایمان دارد در این دنیا به اندازهای فرصت پیشرفت مهیّا شده که برای همه کافی است و به اندازهای خیر و نیکی وجود دارد که میتواند به همه برسد پس لازم نمیبیند که خسارت یا اذیّتی به کسی وارد نماید تا خودش پیروز شود؛ چون میپندارد خیر و خوبی به اندازهی همهی مردم مهیّا شده و برای همه کافی است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل